چرک نویس های عمدتاً تاریخی

در ماهی که گذشت آرای ضد و نقیضی درباره قاسم سلیمانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. اخیراً در یکی از شبکه‌های اجتماعی در جواب کسی که پیکر متلاشی شده سلیمانی را به سخره گرفته بود جمله‌‌‌ای نوشتم که منجر شد آماج فحاشی قرار بگیرم. اینجا بود که متوجه شدم ما ایرانیان هنوز به مرحله‌‌‌ای نرسیده ایم که با فرهیختگی و متانت این مسائل را بررسی کنیم. چه باک از بیان اینکه سردار سلیمانی یکی از فرزندان همین آب و خاک بود و به عنوان یک مدافع، سالها از جان خود برای آن مایه گذاشت. بی شک او آرمان‌هایی داشت که حتی اگر به مذاق ما خوش نیایند ناچار باید اذعان کنیم که همان آرمانها در غایت خودشان منجر به دفاع از مام میهن شدند. حال بیایید نگاه خود را تاریخی تر کنیم. در درازای تاریخ ما، سردارانی ظهور کرده اند که همواره با غرور از آنها یاد می‌کنیم. آریو برزن، سورنا، بهمن جادویه و... اگر دارای فهم تاریخی باشیم متوجه می‌شویم مشی و منش همه این اشخاص از جهات برجسته‌‌‌ای مشابه به آن چیزی است که امروز در کارنامه سردار سلیمانی وجود دارد. اینکه برخی هموطنان که به حق، ثناگوی دلاوری‌های سرداران نامی‌ایران هستند از دیگر سو در مرگ سردار سلیمانی بانگ شادی سر می‌دهند معنایی جز جهل تاریخی نمی‌تواند داشته باشد. آیا شرم آور نیست که جای تعمق درباره ریشه‌های تاریخی ظهور این اشخاص، از پشت عینک‌های سیاهِ سیاست، در باب آنها به قضاوت بنشینیم؟ حقا که او یک سر و گردن بالاتر از جمهوری اسلامی‌بود و اگر هم دلی در گرو ولایت داشت حاصل همان اندیشه‌های کهن ایرانی است که سرداران را سربازانی برای نگهبانی از مقام فره ایزدی بر می‌شمرد. در این باب نیز باید تأمل کرد و بازتولید کهن الگوهای تاریخی را مؤثر و در رویدادهای حال حاضر دخیل دانست. گفته اند و شنیده ایم که سردار سلیمانی در اینجا و آنجا مرتکب تخلفات نظامی‌شد. کسی جلوی انتقاد را نگرفته(حداقل در فضای مجازی). باید انتقاد کرد اما نوک پیکان این انتقاد باید متوجه شخصی باشد که بر کرسی فرهی تکیه زده و از روی زیاده خواهی و تحمیل عقاید شخصی، فرزندان ایران را برای اهدافی پست نظیر صدور انقلاب و تسخیر سفارتخانه‌ها به کشتارگاه‌ها و قربانگاه‌های بین المللی می‌کشاند. امروز از زبان ایشان می‌شنویم که شهادت سلیمانی زنده بودن انقلاب را به رخ همه دنیا کشید. از خون این سردار سوء استفاده می‌کنید. انقلاب شما مرده است. در آبان ماه 98 مرگ آن را به چشم دیدیم. در آبان ماهی که برخلاف نظر فحاشان، سردار سلیمانی در آن نقشی نداشت.
▫️ جمله‌‌‌ای که در ابتدا به آن اشاره شد: فقط ترسوها روی جنازه دشمن رجز می‌خوانند.